Time flies
Door: Hagar
Blijf op de hoogte en volg Hagar
28 Maart 2017 | Indonesië, Negara
27 maart
Weinig tijd genomen om te schrijven, zal er wat dingen uitpikken.
Bij de kids is het wat rommelig wbt school. De grote kinderen Devi, Ekka, John, Hermann en Nindi hadden vorige week examens, waardoor de jongere kinderen veel vrij waren.
Vanaf donderdag waren de grote kinderen weer een hele week vrij, omdat de examens voorbij zijn voor nu en er een feestweek is volgende week.
Wij als vrijwilligers doen onze voorbereiding voor de lessen en laten ons verder mee gaan met de flow van de dag.
Dinsdagavond heb ik de 1e yogales gegeven in 2 groepen voor iedereen, het was even wennen voor ze en gaf wat gegiechel. Ik heb het simpel gehouden, niet te lang en sowieso de 1e zonnegroet erin gedaan en was leuk om te doen. Volgende week kijken wanneer het weer kan ivm de ceremoniële dagen.
We hadden vorige week s'ochtends vroeg een kleine aardbeving, waarbij er toch een hoop dakpannen af waren gevallen. Ik herkende het nog van 10 jaar geleden hier op Bali, toen was ik enorm geschrokken. Nu was het wel ff, shit wat gaat het nu brengen, maar viel mee. Vooral de meisjes hier vonden het toch eng.
Ekka en Ferdy, de kids van Ogy hielpen Bu Ayu met de dakpannen opruimen en Putu Juli heeft het dak gerepareerd en zo gaat het leven hier weer ongestoord verder.
Putu heeft ook in het tehuis gezeten en doet nu klussen rondom het tehuis en bij Theo en Gert, omdat hij niet verder is gaan leren voor een beroep, zoals de meeste kinderen hier wel doen.
De dag daarna besloten Agung en Agus dat ze wel zelf het wespennest onder het dak konden uitroken. De volwassenen stonden er wel bij en maande voorzichtigheid, maar niemand die zegt dat zij het maar beter kunnen doen. Een hele andere bedoening als bij ons.
De trap stond in 2 bloempotten om hoogte te geven, Agung erop, Agus hield de trap tegen of loopt gewoon ff een stukje weg om te kijken hoe het er toe gaat en dan stop je gewoon je hand in het gat met een zelfgemaakte fakkel en haal je de honingraat eruit.
OMG.......toch veel enger dan de aardbeving voor mij.
Tja met als gevolg Agung onder de wespensteken in zijn gezicht en zijn hand! Echt zo kasihjang!
Dan denk je dat het klaar is, nou echt niet
Weinig tijd genomen om te schrijven, zal er wat dingen uitpikken.
Bij de kids is het wat rommelig wbt school. De grote kinderen Devi, Ekka, John, Hermann en Nindi hadden vorige week examens, waardoor de jongere kinderen veel vrij waren.
Vanaf donderdag waren de grote kinderen weer een hele week vrij, omdat de examens voorbij zijn voor nu en er een feestweek is volgende week.
Wij als vrijwilligers doen onze voorbereiding voor de lessen en laten ons verder mee gaan met de flow van de dag.
Dinsdagavond heb ik de 1e yogales gegeven in 2 groepen voor iedereen, het was even wennen voor ze en gaf wat gegiechel. Ik heb het simpel gehouden, niet te lang en sowieso de 1e zonnegroet erin gedaan en was leuk om te doen. Volgende week kijken wanneer het weer kan ivm de ceremoniële dagen.
We hadden vorige week s'ochtends vroeg een kleine aardbeving, waarbij er toch een hoop dakpannen af waren gevallen. Ik herkende het nog van 10 jaar geleden hier op Bali, toen was ik enorm geschrokken. Nu was het wel ff, shit wat gaat het nu brengen, maar viel mee. Vooral de meisjes hier vonden het toch eng.
Ekka en Ferdy, de kids van Ogy hielpen Bu Ayu met de dakpannen opruimen en Putu Juli heeft het dak gerepareerd en zo gaat het leven hier weer ongestoord verder.
Putu heeft ook in het tehuis gezeten en doet nu klussen rondom het tehuis en bij Theo en Gert, omdat hij niet verder is gaan leren voor een beroep, zoals de meeste kinderen hier wel doen.
De dag daarna besloten Agung en Agus dat ze wel zelf het wespennest onder het dak konden uitroken. De volwassenen stonden er wel bij en maande voorzichtigheid, maar niemand die zegt dat zij het maar beter kunnen doen. Een hele andere bedoening als bij ons.
De trap stond in 2 bloempotten om hoogte te geven, Agung erop, Agus hield de trap tegen of loopt gewoon ff een stukje weg om te kijken hoe het er toe gaat en dan stop je gewoon je hand in het gat met een zelfgemaakte fakkel en haal je de honingraat eruit.
OMG.......toch veel enger dan de aardbeving voor mij.
Tja met als gevolg Agung onder de wespensteken in zijn gezicht en zijn hand! Echt zo kasihjang!
Dan denk je dat het klaar is, nou echt niet
-
28 Maart 2017 - 14:39
Shirley:
Hai schat, heerlijk om weer een stukje van je lezen.
Tja aardbeving vond ik ook eng hoor. Maar idd gaat het leven daar gewoon door.
Time files en de wespen ook.
Leuk yogales is jou wel toevertrouwd.
We appen snel weer.
Dikke knuffels, -
28 Maart 2017 - 14:39
Shirley:
Hai schat, heerlijk om weer een stukje van je lezen.
Tja aardbeving vond ik ook eng hoor. Maar idd gaat het leven daar gewoon door.
Time files en de wespen ook.
Leuk yogales is jou wel toevertrouwd.
We appen snel weer.
Dikke knuffels, -
28 Maart 2017 - 18:16
Rachel:
Ook dat behoort bij het leven op Bali. Zou zelf ook echt geschrokken zijn hoor. Die wespen vindt ik het engst. Alles gaat daar echt veel simpeler dan hier. Is wel goed als je die flow mee naar huis neemt. Jeetje wat doen wij hier toch overal moeilijk over. Wij maken het leven hier zelf veel te ingewikkeld. Hoe luchtiger, hoe makkelijker. Wat een heerlijke les zal dat voor jou zijn. Jij geeft hun Yoga les en hun jou een lesje go with the flow. Toppie toch?! Dikke kus & knuffels!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
